LA - Joshua Tree NP - Needles - Oatman - Williams

Op 6 april zijn we de dag gestart door lekker te gaan winkelen in een outletcenter in de buurt van Los Angeles. Een terrein ter grootte van de woonboulevard in Heerlen, maar dan met alleen maar kleding en schoenen. Omdat ik de 7e jarig was en ik uiteraard geen idee had wat ik wilde hebben van Rick, mocht ik wat uitzoeken. En of me dat gelukt is :-) Twee paar All-Stars en een t-shirt van Converse. Ook Rick heeft een paar schoenen en een t-shirt meegenomen. Daarna even gaan neuzen bij Calvin Klein, waarvan ik aanvankelijk dacht dat het véél te duur zou zijn, maar het viel allemaal reuze mee! Dus zodoende dan ook nog maar een tas daar gekocht :-)
Uiteraard ook even bij de andere bekende merken gaan kijken, maar dit was echt te duur. De merkloze kledingwinkels daarentegen waren vrij goedkoop, maar de kwaliteit was dan ook ook naatje-pet.

Na een paar uurtjes rondgewandeld te hebben, zijn we vertrokken richting de camping in Malibu. Ook nu was de weg er naartoe prachtig! Niet alleen mooie natuur, maar nu konden we ook genieten van de bakken van huizen die in de bergen lagen! Je ziet veel Spaande invloeden rondom LA. Uiteraard is Los Angeles zelf een Spaanse naam, maar ook de huizen zijn in Mediterraanse stijl en reclames (zooooveel reclames!) zijn vaak tweetalig.
De huizen in de bergen en aan de kust zijn echt enorm groot, grote stukken land er omheen met vaak een zwembad, maar als de erfgrens was bereikt was het weer dor en droog. Diit grote contrast was wel heel apart om te zien. Mijn idee van Malibu was altijd het luxe, jetset-achtige beachplaatsje, maar na 's avonds ook een stukje gewandeld te hebben, moest ik toegeven dat het duidelijk was dat dit stukje Califonie niets meer is dan een grote woestijn waarin afgezette stukken kunstmatig bebouwd en bebost zijn.

Waar dit nog veel duidelijker naar voren kwam, was Los Angeles. We hebben op 7 april hier de hele dag lekker de toerist uitgehangen, heerlijk! Omdat het mijn verjaardag was, mocht ik natuurlijk de hele dag bepalen wat we deden ;-)
Om 09.00u hebben we aan de overkant van de weg de lijnbus gepakt naar Santa Monica Beach. Een half uurtje rijden, en maar $1.75 per persoon. Goed te doen! Daar aangekomen zijn we ingestapt in een hop-on-hop-off-bus. Je weet wel, zo'n dubbeldekker met-zonder dak. Uiteraard bovenin gaan zitten, al was het wel wat aan de frisse kant die dag. Maar dat mocht de pret niet drukken!
Eerst een rondje gemaakt door Santa Monica (met bijbehorende audiogids), waar uiteraard "all the celebreties live, club and dine". Wachtend voor een stoplicht bekeek ik een groepje mensen die stonden te luisteren naar een man in een strak pak, die overduidelijk graag de aandacht had. Bleek de burgemeester van LA te zijn. Die was daar blijkbaar om een of ander iets te openen. Ik heb niet goed meegekregen wat hij precies opende, want toen hij ons in de gaten kreeg riep hij door de microfoon: "Look everyone, tourists! Welcome in our beautiful city"! Bescheidenheid is geloof ik niet echt een deugd hier. Met als gevolg dat alle camera's zich naar ons draaiden en wij onderwerp waren op het 4 o'clock news. We zijn beroemd :-)

Daarna zijn we overgestapt naar een andere hop-on-bus, waarmee we de highlights van Hollywood, Beverly Hills en Bel Air zagen. Halverwege deze tour begon het te regenen... Al jaren kampt Californie met enorme droogtes, en wij zoeken de dag uit dat het regent om in een open dubbeldekker te zitten :-) Maar ik gaf er niks om. Ik had altijd al de huizen in deze wijken willen zien, dus ik genoot met volle teugen. Wat achteraf jammer was dat we eigenlijk alleen maar toegangshekken naar huizen toe hebben gezien ("We'll show you the houses of Hugh Heffner and Ellen Degeneres"). Kleine tegenvaller ;-)

Achteraf gezien hebben we de goeie keuze gemaakt door met het openbaar vervoer naar LA te gaan. We hebben er over nagedacht om een auto te huren en zelf naar LA te rijden, maar het verkeer in en rondom LA is echt een complete nachtmerrie. LA (en naar het schijnt, compleet Amerika) is een echte auto-stad. Niks is te voet te doen, en als je iets te voet doet moet je bijna over de auto's heen. Oversteken is ook iets waarbij je beter eerst een levensverzekering kunt afsluiten.

We hebben de internationale feestdag afgesloten door moe maar voldaan in de camper een pizza'tje te maken. In de magnetron welteverstaan, want een oven hadden we toch stiekem niet :-) Overigens heel lekker hoor, je merkt geen verschil!
Kortom, een hele fijne 28e verjaardag gehad :-)

Mijn Facebookvriendjes zijn al op de hoogte van de volgende hilarische gebeurtenis, maar voor alle andere fans; we hebben onszelf buitengesloten :-) Het was prachtig :-D
's Ochtends om 08.30u besloten Rick en ik nog even wat kleren te gaan wassen voordat we zouden vertrekken. De deur lieten we op een kiertje, maar bij terugkomst is deze waarschijnlijk dichtgewaaid. Met geen mogelijkheid meer open te krijgen. Sta je daar in je joggingbroek en fleecevest, op je aller-sexiest om 09.00u 's ochtends. Haren alle kanten op, geen make-up op en op de slippers.
Terwijl Rick de camping afstruinde naar mensen die dezelfde camper hadden (in de hoop dat zij ook hetzelfde slot hadden), bood onze buurman mij een kop koffie aan. Even gezellig wat gebabbeld met Jaap, waarna Rick terugkwam met het idee om in te breken. Simpelweg een raampje open schuiven, want hij had van een andere campinggast gehoord dat deze raampjes niet zo inbreker-proof waren als dat het verhuurbedrijf beweert. En jawel, met een beetje kracht kon het open geschoven worden en is Rick er doorheen geklommen.

Na alle consternatie heb ik me over mijn smetvrees heen gezet, en heb ik uit vrije wil de camper klaargemaakt voor vertrek! Dit betekende dat ik ook het "grey and black water" (grey = wasbak, black = toilet) moest laten leeglopen... Grote hilariteit, vooral toen het vuile water op mijn witte sokken spatte. Heb ik even voor moeten gillen :-D

Onze eerste stop deze dag was Joshua Tree National Park. Dit park staat bekend om zijn komisch uitziende bomen (soort cactussen, met veel vertakkingen). Foto's zal ik later proberen up te loaden overigens, maar dat gaat héél langzaam dus ik kan niks garanderen.
Helaas was er in het park geen vrije plek meer vanwege spring break vakantie, dus even op de tandjes gebeten en doorgereden (3u verderop) naar een camping in Needles. Ondertussen hebben we nog even getankt voor $4,99 per gallon. Voor jullie beeldvorming: gemiddeld is $3,20 per gallon en vandaag hebben we zelfs voor $2,39 kunnen tanken. Als je het omrekent naar euro's per liter is het nog goedkoop, maar goed, we blijven Hollanders ;-)

Vandaag (9 april) stond Route 66 op het programma. Omdat het midden in de Mojave-desert ligt, is het heel mooi om te zien. Maar er is werkelijk he-le-maal niks kapot haha. Het wegdek is soms ook erbarmelijk. We zijn zelfs een keer gestopt omdat we dachten dat we een lekke band hadden, maar het bleek gewoon het wegdek te zijn.
Langs de route liggen een aantal spookstadjes, waar vast ooit mensen hebben gewoond maar de laatste vijftig jaar alleen maar wilde dieren in de trailers hebben geleefd. Waar wel nog heel veel leven in de brouwerij zat, was Oatman. Een fantastisch dorpje (serieus, Roggel is daarmee vergeleken een metropool) waar je letterlijk 200 jaar terug gaat in de tijd. Ezels lopen los op straat, er worden schiet-wedstrijden gehouden en een compleet gebit is optioneel. Supercool om te zien!

Eigenlijk zouden we hierna overnachten in Kingsman, maar omdat we gisteren al wat extra kilometers gemaakt hebben zijn we vandaag nog doorgereden tot Williamsburg. Dit ligt aan de voet van de Grand Canyon, ongeveer een uurtje rijden. Dat staat morgen op het programma!

Een aantal leuke weetjes:
- In Amerika deelt men schijnbaar de snelwegen. En met 'men' bedoel ik dan bestuurders van motoren, auto's en ook fietsers en voetgangers. Het is heel normaal om hier over de vluchtstrook met je gammele fietsje en 37 grote boodschappentassen eraan te wiebelen, om vervolgens maar te hopen dat niemand je aanrijdt. Want, wat ook hier gebeurt is dat de auto's zo ontiegelijk 'schemel' zijn, dat onder het rijden de motorkap gewoon omhoog.

- Langs de snelwegen zie je vaak zogenaamde shoppingmalls liggen. Hier is dan uiteraard een MacDonalds en een Starbucks gevestigd, en nog 50 (letterlijk) andere winkels als Wal-Mart, Home Depot en Toys R Us. Deze malls zijn zo groot, dat je je auto moet gebruiken om van de ene kant naar de andere kant te komen. Er zijn ook zulke malls die compleet gewijd zijn aan auto's. Duizenden auto's!

- Je kunt een snelweg adopteren. Om de zoveel mile staat een bordje waarop staat aangegeven "adopt a highway". Alsof het een puppy is :-)